Autisme bij volwassenen

Autisme bij volwassenen

Autisme bij volwassenen is niet zo bekend als bij kinderen. Meestal is autisme een aandoening die vooral met kinderen in verband gebracht wordt. Dit komt doordat deze stoornis nog niet zo lang (een twintigtal jaren) bekend is. De laatste jaren wordt een stoornis van het autistisch spectrum als dusdanig erkend, waardoor ook autisme bij volwassenen steeds meer gedocumenteerd wordt.

De diagnose autisme werd bij veel volwassen autisten als kind dus nooit gesteld, maar pas op volwassen leeftijd omdat de aandoening vroeger onbekend was. Hoe autisme bij volwassenen evolueert, hangt van een aantal factoren af. Bij autisten met een mentale handicap wijkt deze stoornis uiteraard sterk af van bij normaal begaafde autisten. Bij mentaal gehandicapte autisten blijven de autistische kenmerken op volwassen leeftijd bestaan, terwijl autisme bij volwassenen die normaal begaafd zijn moeilijker te herkennen valt. Normaal begaafde, volwassen autisten proberen namelijk zoveel mogelijk hun autisme te verbergen en zich in de mate van het mogelijke aan te passen om niet uit de toon te vallen en geaccepteerd te worden.

Autisme bij volwassenen blijft echter levenslang problematisch in tal van facetten in het leven. Op de eerste plaats bij de organisatie van het leven, maar ook bij het werk en zeker bij het ontwikkelen en in stand houden van vriendschap- en partnerrelaties. Ook blijven autisten er moeite mee hebben om bepaalde zintuiglijke indrukken te verdragen.

Oplossing bij autisme bij volwassenen

Het antwoord van de klassieke geneeskunde op autisme bij volwassenen bestaat enerzijds uit medicatie zoals antipsychotica en antidepressiva en anderzijds uit gedragstherapieën.

Vanuit de optiek dat alle gedrag kan aangeleerd worden, worden nieuwe vaardigheden aangeleerd en getraind. Hoewel deze methode zeker haar nut kan hebben, is ze niet in staat om autisme bij volwassenen of kinderen te genezen.

Algemene info bij autisme bij volwassenen

Uit onderzoek komt naar voren dat autisten het in sommige beroepen beter doen dan mensen die niet autistisch zijn. Veel volwassen autisten zijn erg goed in technische-analytische taken, redeneren en systematisch denken. Ze zijn daarnaast vaak perfectionistisch, gedreven, gedetailleerd en ze maken relatief weinig fouten.

Autistische mensen blijken erg trouw te zijn aan hun werkgever en besteden dan ook bijna geen tijd aan privézaken tijdens de werkuren, terwijl dit bij de gemiddelde werknemer zonder autisme ongeveer vier uur in de week bedraagt. Een nadeel van vooral het perfectionistisch zijn is dat het allemaal net iets trager gaat dan gemiddeld.

Door al deze eigenschappen, waarvan de één er meer bezit als de andere, lijken functies als softwaretester, archivaris en administratief medewerker een goede zet voor mensen met autisme. Hier kunnen ze hun ding doen en zullen ze beter presteren dan mensen zonder deze aandoening.

In werk en onderwijs is het belangrijk dat mensen met de juiste competenties op de juiste plek werken. Er zijn dan ook werkgevers die alleen mensen met autisme aannemen omdat die beter dan andere mensen functioneren bij werkzaamheden waar nauwgezet gewerkt moet worden.